Yazamıyorum
Ortalık ıpıssız. Sabahın erken saati. Herkes uyuyor. Bu
ıssızlıkta beynimin içi gümbür gümbür. Onlarca kişi bir ağızdan konuşuyor. Ne
konuştukları belli değil. Sanki Çarşamba pazarı. Bir yığın çığırtkan bağırıyor
yarış edercesine. Kulaklarımda çanlar çalıyor. Düşünmemi engelliyor. Kalabalık olmalı, insanlar olmalı, sesler olmalı. Atmalıyım
kendimi kalabalığa. Meşguliyetin içine girmeliyim. Dışarıdaki kalabalık ve her
yönden gelen değişik sesler bastırmalı beynimdeki kalabalığın sesini. O zaman
düşünebilir yazabilirim belki. İçimdeki küskün duyguları yargılamak istiyorum.
Her birini mahkum etmek ve bir bir asmak istiyorum. Mümkün mü?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder